Bazen başa çıkması oldukça zor ve telafisi olmayacak durumların içine pat diye atıveririz kendimizi.
Bu aralar limoni yaşıyorum. Keşke olmasa ama yaptığım düşüncesizce hatalar(yaşantılar) beni olmadık anda etkileyip anlarımı limoniye çevirebiliyor.
Bu hatalarla bir şekilde hayatımı devam ettirmeye çalışıyorum şu ara. Her ne kadar düşündükçe beni endişelendirse de yenilmemek için çabalıyorum, dik durmaya çalışıyorum. Aklıma geldikçe derin derin nefes alıyorum. "Olmasa iyiydi" diye hayıflanıyorum. Ne yaparsam mantığıma oturturum diye sayfalarca okuyup çare bulmaya çalışıyorum.
Böyle bunaldığınız da en önemli şey ailenizin her zaman yanınızda olması. Sizi desteklemesi. Çok şükür ki benim ailemde hep yanımda. Kendime biraz olsun güven geliyor ama tam anlamıyla evet budur deyip inanamıyorum.Tek çözüm derdime beklemek.Zaman her şeyin ilacı. Ya ilaç olacak ban ya da dikkatsizliğimin ceremesini yaşama zamanı sunacak.
Umudum ilaç olması yönünde tabi ki. Ama kadere inanan biri olarak, kaderin önüne kimse geçemez. Sadece üzüldüğüm konu haksızlık olmasın.
Böyle anlarda ailenin yanında en yakın olan dostlarıma derdime ortak olması için derdimi açıyorum. Dostlarıma sadece derdimi değil hayatımdaki her şeye ortak ediyorum. Çünkü onlar benim ailemden sonra gelen en önemli insanlar. İyi günlerin yanında işte tamda böyle limoni anlarda en önemli desteklerden biridir aslında dost.
Çok seviyorum dostlarımı, çok değer veriyorum. Ama nereden bilebilirdim ki bir gün anlattığım konuyla olmadık yerde karşı karşıya kalacağımı. Art niyetin yok olduğunu biliyorum tamamen takılmak amaçlı yaptı. Ama ben bu ara o dertle fazla boğuştuğum için o ne derse bende ona takıldım. O esnada benim incindiğimi hissetmedi. Ya da hissetti ama ok yaydan çıkmıştı bir kere. Laf bir kere çıkmıştı ve o laf benim kalbime dokunmuştu. Ben o esnada sessiz kalmayı tercih ettim. İçim haykırıyordu ama dışım da hiç ses seda yoktu.
Bu olayda kendime mi kızmalıyım yoksa ona mı hala anlayabilmiş değilim. Bu esna da annemin yıllardır meşhur cümlesi aklıma geldi. "Hayatında kim olursa olsun mutlaka biz çizgi koymalısın." Ve ben her zaman unuturum. Bu sefer olmayacak derim. Ama kaderin cilvesi mi nedir hep bu konuda imtihan oluyorum.
Bu sıkıntılarla geçen bir günün ardından dost hatasını anladı ve benden bir daha olmayacak diye özür diledi. Affetmemi istedi. Elbetteki küs değilim ve affettim. Sadece kalbim kırık. Duygularım biraz karışık. Sadece içimdeki kırgınlığı atmak biraz zaman alacak.Zaten bu huyumu da sevmem ama belki de bu aramızda ki durum için iyi olacaktır. Sevmediğim huyum ise çok çabucak unutuyorum her şeyi. Bu huyun şu yönü çok güzel hayata daha çabuk adapte olabiliyorum. Çünkü unutmak daha az can yakıyor.
Ah! Dost ah! Yapmasaydın keşke.Ben sana her şeyimi anlattım. Dert ve mutluluk ortağım ettim.Seninle olan muhteşem ötesi muhabbetimizin önüne hafiften set çekip önüme geçi verdin. Sen şimdi beni böyle incitirsen ben tekrar toparlanıp ne zaman sana tutunacağım.
Bunları yazarken az önce bir mucize oldu ve ben derdimin çaresini sonunda buldum. Uzun ve stresli bir kaç günün ardından sonunda istediğim sonucu elde ettim. Kaderim de cereme değil ilacı bulmak varmış. İnşallah seninle de bu kırgınlığım geçip eski muhabbetimizin tadını tekrardan varırız. Her şey senin çabana bakıyor.
Tecrübeyle sabitlenen altın bilgiler:
1- Hayatınızda dikkatli adımlar atın. Yoksa yaptığınız bir hata durduk yere anlarınızı tatsızlaştırır.
2- Hata yapsanız bile(herkes yapar) sonuç ne olursa olsun telafi etmeye odaklanın.
3- Umudunuzu kaybetmeyin. Kadere ve mucizelere inanın. Umut ve çaba biterse her şey biter.
4- Ailenizin yanında mutlaka sırtınızı yaslayacak dostlarınız olsun. Bazen dosttur sizi ayakta tutan.
5- Annenizin sözlerini kulak ardına atmayın. Çünkü o yaşamış en canlı tecrübe. Aklınızda bir yerlerde o sözler hep dursun. Mutlaka hayatınızda takıldığınız anlarda o sözler size mucizeler yaratacaktır.
6- Bir daha olmayacak şekilde kendinize çeki düzen verince affedin herkesi. En önemlisi de en sevdiklerinizi. Çünkü affetmek iki taraf için en iyi olandır.
O zaman bu haftanın konusuyla ilgili en önemli söz Hz Mevlana'dan gelsin.
"Ey can! Kimseyi kırma.Beden çok yükü kaldırır ama gönül her sözü kaldıramaz."
Kırmayan, kırılmayan bol hoş sohbetli haftalar dilerim...
NOT: Bu yazı kalbimden geçenleri karalama, günlük vari bir şekilde yazdım.Bundan sonra her hafta bir konu ile ilgili karalamalar yazacağım. Geçen haftanın vefaydı..Bu aralar bu hassas duyguyu unutur hale geldik. Bugün bunu yazıp haftaya vefayla ilgili mutlaka yazacağım. Okuduğunuz için teşekkürler artı birlerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum.
Bu aralar limoni yaşıyorum. Keşke olmasa ama yaptığım düşüncesizce hatalar(yaşantılar) beni olmadık anda etkileyip anlarımı limoniye çevirebiliyor.
Bu hatalarla bir şekilde hayatımı devam ettirmeye çalışıyorum şu ara. Her ne kadar düşündükçe beni endişelendirse de yenilmemek için çabalıyorum, dik durmaya çalışıyorum. Aklıma geldikçe derin derin nefes alıyorum. "Olmasa iyiydi" diye hayıflanıyorum. Ne yaparsam mantığıma oturturum diye sayfalarca okuyup çare bulmaya çalışıyorum.
Böyle bunaldığınız da en önemli şey ailenizin her zaman yanınızda olması. Sizi desteklemesi. Çok şükür ki benim ailemde hep yanımda. Kendime biraz olsun güven geliyor ama tam anlamıyla evet budur deyip inanamıyorum.Tek çözüm derdime beklemek.Zaman her şeyin ilacı. Ya ilaç olacak ban ya da dikkatsizliğimin ceremesini yaşama zamanı sunacak.
Umudum ilaç olması yönünde tabi ki. Ama kadere inanan biri olarak, kaderin önüne kimse geçemez. Sadece üzüldüğüm konu haksızlık olmasın.
Böyle anlarda ailenin yanında en yakın olan dostlarıma derdime ortak olması için derdimi açıyorum. Dostlarıma sadece derdimi değil hayatımdaki her şeye ortak ediyorum. Çünkü onlar benim ailemden sonra gelen en önemli insanlar. İyi günlerin yanında işte tamda böyle limoni anlarda en önemli desteklerden biridir aslında dost.
Çok seviyorum dostlarımı, çok değer veriyorum. Ama nereden bilebilirdim ki bir gün anlattığım konuyla olmadık yerde karşı karşıya kalacağımı. Art niyetin yok olduğunu biliyorum tamamen takılmak amaçlı yaptı. Ama ben bu ara o dertle fazla boğuştuğum için o ne derse bende ona takıldım. O esnada benim incindiğimi hissetmedi. Ya da hissetti ama ok yaydan çıkmıştı bir kere. Laf bir kere çıkmıştı ve o laf benim kalbime dokunmuştu. Ben o esnada sessiz kalmayı tercih ettim. İçim haykırıyordu ama dışım da hiç ses seda yoktu.
Bu olayda kendime mi kızmalıyım yoksa ona mı hala anlayabilmiş değilim. Bu esna da annemin yıllardır meşhur cümlesi aklıma geldi. "Hayatında kim olursa olsun mutlaka biz çizgi koymalısın." Ve ben her zaman unuturum. Bu sefer olmayacak derim. Ama kaderin cilvesi mi nedir hep bu konuda imtihan oluyorum.
Bu sıkıntılarla geçen bir günün ardından dost hatasını anladı ve benden bir daha olmayacak diye özür diledi. Affetmemi istedi. Elbetteki küs değilim ve affettim. Sadece kalbim kırık. Duygularım biraz karışık. Sadece içimdeki kırgınlığı atmak biraz zaman alacak.Zaten bu huyumu da sevmem ama belki de bu aramızda ki durum için iyi olacaktır. Sevmediğim huyum ise çok çabucak unutuyorum her şeyi. Bu huyun şu yönü çok güzel hayata daha çabuk adapte olabiliyorum. Çünkü unutmak daha az can yakıyor.
Ah! Dost ah! Yapmasaydın keşke.Ben sana her şeyimi anlattım. Dert ve mutluluk ortağım ettim.Seninle olan muhteşem ötesi muhabbetimizin önüne hafiften set çekip önüme geçi verdin. Sen şimdi beni böyle incitirsen ben tekrar toparlanıp ne zaman sana tutunacağım.
Bunları yazarken az önce bir mucize oldu ve ben derdimin çaresini sonunda buldum. Uzun ve stresli bir kaç günün ardından sonunda istediğim sonucu elde ettim. Kaderim de cereme değil ilacı bulmak varmış. İnşallah seninle de bu kırgınlığım geçip eski muhabbetimizin tadını tekrardan varırız. Her şey senin çabana bakıyor.
Tecrübeyle sabitlenen altın bilgiler:
1- Hayatınızda dikkatli adımlar atın. Yoksa yaptığınız bir hata durduk yere anlarınızı tatsızlaştırır.
2- Hata yapsanız bile(herkes yapar) sonuç ne olursa olsun telafi etmeye odaklanın.
3- Umudunuzu kaybetmeyin. Kadere ve mucizelere inanın. Umut ve çaba biterse her şey biter.
4- Ailenizin yanında mutlaka sırtınızı yaslayacak dostlarınız olsun. Bazen dosttur sizi ayakta tutan.
5- Annenizin sözlerini kulak ardına atmayın. Çünkü o yaşamış en canlı tecrübe. Aklınızda bir yerlerde o sözler hep dursun. Mutlaka hayatınızda takıldığınız anlarda o sözler size mucizeler yaratacaktır.
6- Bir daha olmayacak şekilde kendinize çeki düzen verince affedin herkesi. En önemlisi de en sevdiklerinizi. Çünkü affetmek iki taraf için en iyi olandır.
O zaman bu haftanın konusuyla ilgili en önemli söz Hz Mevlana'dan gelsin.
"Ey can! Kimseyi kırma.Beden çok yükü kaldırır ama gönül her sözü kaldıramaz."
Kırmayan, kırılmayan bol hoş sohbetli haftalar dilerim...
NOT: Bu yazı kalbimden geçenleri karalama, günlük vari bir şekilde yazdım.Bundan sonra her hafta bir konu ile ilgili karalamalar yazacağım. Geçen haftanın vefaydı..Bu aralar bu hassas duyguyu unutur hale geldik. Bugün bunu yazıp haftaya vefayla ilgili mutlaka yazacağım. Okuduğunuz için teşekkürler artı birlerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder